RUHUN ŞAD OLSUN, ŞƏHİD KOMANDİRİMİZ! UĞRUNDA CAN QOYDUĞUN YURD YERLƏRİMİZ AZAD EDİLİB!!!
Şəhid tabor komandirinın həyat hekayəsi
1940-cı il 5 yanvarda Göycə mahalının Ağzıbir kəndində anadan olub. 1947-1953-cü illərdə Azərbaycan türklərinin öz dədə-baba yurdlarından deportasiya edilməsi Əhmədovlar ailəsindən də yan keçmir.
Belə ki, 7 yaşlı Süleyman Əhmədov da 1947-ci ildə didərgin həyatına tuş gəlir. 7 il Göycə mahalında yaşadıqdan sonra o zamankı sovet hökumətinin formal olaraq adlandırdığı “köç siyasəti”nin şərtləri daxilində Ermənistan adlanan Qərbi Azərbaycan torpaqlarından türklərin deportasiyasına məruz qalanlardan biri də Əhmədovlar ailəsi olur. Yürüdülən mənfur siyasət nəticəsində Qərbi Azərbaycan torpaqlarından sürgün edilən türklər, o cümlədən Əhmədovlar ailəsi o zamankı Azərbaycan SSR-in Ağdaş rayonunda məskunlaşırlar. Onların dədə-baba yurdlarına da Livandan, Suriyadan gətirilən ermənilər yerləşdirilir. Yerli təbii şəraitə uyğunlaşa bilməyən Əhmədovlar ailəsi 3 il Ağdaşda yaşadıqdan sonra 1950-ci ildə yeni təşkil olunan Daşkəsən rayonuna köçmə məcburiyyətində qalırlar.
Orta təhsilini 1957-ci ildə Daşkəsən rayonunda bitirir. 1957-1959-cu illər arasında Saratov şəhərində sovet ordusu sıralarında daxili qoşunlarda həqiqi hərbi xidmətdə olub.
Ali təhsilli olub.
Hərbi xidmətini bitirdikdən sonra Saratov şəhərində hərbi məktəbdə oxuyur. Ali təhsilini başa vurduqdan sonra Azərbaycana qayıdır. Azərbaycana qayıtdıqdan sonra daxili qoşun hissələrinin tərkibində Ağdamda, Qobustanda və Bakının digər rayonlarında xidmət edib. 1974-cü ildə Bakıda xidmət edərkən hərbi hissə komandiri kimi fəaliyyət göstərib.
1990-cı ildən daxili qoşun hissələrindən təqaüdə çıxıb. Təqaüdə çıxandan sonra Nizami rayonunda 222 nömrəli məktəbdə hərbi rəhbər kimi pedaqoji fəaliyyətlə məşğul olub. Az müddətdən sonra Nizami rayonunun maarif şöbəsində hərbi müfəttiş kimi fəaliyyət göstərib.
Xocalı soyqırımından sonra öz hərbçi dostlarıyla birgə 1991-ci ildə yeni yaranan Şıxov batalyonuna yazılır. Milli orduya yazılan Süleyman Əhmədov yeni yaradılan 701 nömrəli briqadaya silah üzrə rəis təyin olunur. Bir müddət bu vəzifədə işləyəndən sonra Süleyman Əhmədov hərbçi dostlarıyla birgə Şəhidlər Xiyabanında and içib Daşaltı əməliyyatında iştirak etmək üçün ön cəbhəyə getmək məqsədilə hərbi rəhbərliyə müraciət edir. Ancaq silah üzrə rəis olduğu üçün Əhmədovun ön cəbhəyə yollanma istəyi müsbət şəkildə öz həllini tapmır və o, yenə də öz vəzifəsini icra etmək üçün tutduğu vəzifədə saxlanılır.
Şuşanın işğalından sonra Süleyman Əhmədov nəyin bahasına olursa olsun, ön cəbhəyə yollanmağı qət edir. Həmin dövrdə üç övladı olan Süleyman Əhmədov Kəlbəcər rayonunun Qılınclı kəndinə gəlir. 713 nömrəli hərbi hissəyə komandir təyin olunan Süleyman Əhmədov buradan Laçına yollanır. Laçın və Ağdərənin işğalçı Ermənistanın silahlı birləşmələrindən azad edilməsində iştirak edib, bu ərazidə aparılan əməliyyatlara birbaşa rəhbərlik edib.
1992-ci ilin oktyabrında Hoçaz yüksəkliyi uğrunda gedən döyüşdə qəhrəmancasına Şəhid olub.
Ailəli olub, üç övlad atası olub.
Süleyman Əhmədov Bakıda Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunub. Şəhidin adına Xətayi rayonunda küçə var.
Şəhidlər ölməzdir, Allah bütün Şəhidlərimizə rəhmət eləsin!
